3. sunnudagur í föstu (Okuli) - Fórnarvilji

Litur: Fjólublár.

Vers vikunnar:
„En Jesús sagði við hann: „Enginn sem leggur hönd á plóginn og horfir aftur er hæfur í Guðs ríki.““ (Lúk 9.62)

Bæn dagsins:
Guð, uppspretta ljóssins. Þú opnar augu okkar svo að við getum séð í gegn um hið óútskýrða og þorum að trúa þrátt fyrir óöryggi. Hjálpa þú okkur að taka eftir ljósinu sem lýsir okkur í Jesú Kristi og hrekur hverskyns nótt á brott. Því að hann er ljósið okkar að eilífu. Amen.

Þriðja lestraröð

Lexía: 2Sam 22.2-7,29-33,36
Drottinn, bjarg mitt og vígi, frelsari minn.
Guð minn, hellubjarg mitt þar sem ég leita hælis,
skjöldur minn og horn hjálpræðis míns,
háborg mín og hæli,
frelsari minn sem bjargar mér undan ofríki.
Lofaður sé Drottinn, hrópa ég
og bjargast frá fjandmönnum mínum.
Holskeflur dauðans umluktu mig,
eyðandi fljót skelfdu mig.
Bönd heljar herptust að mér,
snörur dauðans ógnuðu mér.
Í angist minni kallaði ég á Drottin,
til Guðs míns hrópaði ég.
Hann heyrði hróp mitt í helgidómi sínum,
óp mitt barst honum til eyrna.
Já, þú ert lampi minn, Drottinn.
Drottinn lýsir mér í myrkrinu.
Með þinni hjálp brýt ég borgarveggi,
með Guði mínum stekk ég yfir múra.
Vegur Guðs er lýtalaus,
orð Drottins er áreiðanlegt,
skjöldur er hann öllum sem leita hælis hjá honum.
Hver er Guð nema Drottinn?
Hver er bjarg nema Guð vor?
Guð er mitt trausta vígi,
hann greiddi mér götu sína.

Þú gerðir hjálp þína að skildi mínum,
heit þitt gerði mig mikinn.

Pistill: Róm 16.17-20
Ég minni ykkur, systkin, á að hafa gát á þeim sem vekja sundurþykki og tæla frá þeirri kenningu sem þið hafið numið. Sneiðið hjá þeim. Slíkir menn þjóna ekki Drottni vorum Kristi heldur eigin maga, og með blíðmælum og fagurgala blekkja þeir hjörtu hrekklausra manna. En hlýðni ykkar er alkunn orðin. Því er ég glaður yfir ykkur og vil að þið séuð vitur í því sem gott er en fákunnandi í því sem illt er. Guð friðarins mun bráðlega sundurmola Satan undir fótum ykkar.

Guðspjall: Jóh 2.13-22
Nú fóru páskar Gyðinga í hönd og Jesús hélt upp til Jerúsalem. Þar sá hann í helgidóminum þá er seldu naut, sauði og dúfur og víxlarana sem sátu þar. Þá gerði hann sér svipu úr köðlum og rak alla út úr helgidóminum, líka sauðina og nautin. Hann steypti niður peningum víxlaranna og hratt um borðum þeirra og við dúfnasalana sagði hann: „Burt með þetta héðan. Gerið ekki hús föður míns að sölubúð.“ Lærisveinum hans kom í hug að ritað er: „Vandlæting vegna húss þíns mun tæra mig upp.“
Ráðamenn Gyðinga sögðu þá við hann: „Hvaða tákn getur þú sýnt okkur um það að þú megir gera þetta?“
Jesús svaraði þeim: „Brjótið þetta musteri og ég skal reisa það á þrem dögum.“
Þá sögðu þeir: „Þetta musteri hefur verið fjörutíu og sex ár í smíðum og þú ætlar að reisa það á þrem dögum!“
En Jesús var að tala um musteri líkama síns. Þegar hann var risinn upp frá dauðum minntust lærisveinar hans að hann hafði sagt þetta, og þeir trúðu ritningunni og orðinu sem Jesús hafði talað.

Sálmur 318
Ó, Drottinn, hæst í hæð
í hátign sé ég þig,
þitt heilagleikans skæra skin
það skelfir mig.
Ég ekkert fylgsni finn,
þar fæ ég dulist þér,
því gegnum andans undradjúp
þitt auga sér.

Ó, Guð minn, gef mér skjöld,
sem geti hulið mig
fyr'ir dýrðarmagni dómstóls þíns
og dulið þig.
Þíns auglits ógnarsól
er ofraun minni sál.
Í seku hjarta svíður mér
þitt sannleiks bál.

Ó, Guð, ég þakka þér,
því þína hjálp ég lít:
Í helgri skírn þú skjöld mér gafst,
þess skjóls ég nýt.
Í trúnni tek ég hann,
þar trausta hjálp ég sé:
Það gegnumstungin hönd er hans,
sem hékk á tré.

Í gegnum helga hönd
ég horfi nú á þig,
úr augum þínum ást ég les:
Þú elskar mig.
Ég finn mitt frelsi' er tryggt
í faðmi lausnarans,
svo öll mín hverfur angist sár
í umsjá hans.

Nú friði fyllt mín sál
í fögnuð lyftir sér.
Í Herrans blóði hjartað mitt
nú hreinsað er.
Ég gleðst við gæsku' og náð,
nú gleður hátign þín:
Ég barn þitt, Guð minn, orðinn er.
Öll angist dvín.

Sb. 1945 - Friðrik Friðriksson